تحقیق انسان اقتصادی از دیدگاه اسلام

اهمیت
پردازش الگوی انسان اقتصادی در نظریه‌پردازی‌های اقتصادی، هر اقتصاددان
مسلمان را وا می‌دارد تا پیش از داخل شدن در هر گستره اقتصادی، درباره این
موضوع بیندیشد. برخی از مبانی فلسفی اسلام می‌تواند ما را در پردازش انسان
اقتصادی یاری دهد. در گستره خداشناسی، آموزه‌های «توحید افعالی» رابطه‌ای
خاص بین خداوند و انسان برقرار می‌سازد که در آن، از انسان سلب اختیار نشده
و از طرف دیگر نیز آن‌گونه نیست که در این جهان به خود واگذار و رها شده
باشد. «توحید عبادی» نیز ویژگی‌های رابطه مزبور را دقیق‌تر نشان داده،
تأکید می‌کند که دخالت پروردگار در امور انسان از دو جنبه تکوینی درباره
انسان، با آفرینش امور فطری تحقق یافته که «مطلق‌گرایی» و «لذت‌پذیری» دو
نمونه از آن است. توحید عبادی تشریعی نیز از مبانی خداشناسی شناخت وحیانی
بوده، جایگاه آن را در بین دیگر منابع شناخت معین می‌کند.

پس
از مبانی خداشناسی به جهت سنخیت با موضوع انسان اقتصادی، باید به مبانی
انسان‌شناسی پرداخت تا از آموزه‌‌های اسلامی، عناصری استخراج شود که در
ترسیم این الگو به طور کامل مؤثر باشد. مبانی انسان‌شناسی اسلام، «فطرت» را
مهمترین ویژگی مشترک همه انسان‌ها در نظر گرفته است.

از
امور فطری که در شناسایی ویژگی‌های انسان‌ اقتصادی تأثیر دارد، «لذت‌پذیری
و الم‌گریزی» و نیز «مطلق‌گراییِ» نفس است. با پذیرفتن «مطلق‌گرایی» به
صورت یکی از امور فطری می‌توان پیش‌بینی کرد که بیشینه‌سازی به گونه‌ای که
بتواند امور غیر مادی را نیز پوشش دهد یکی دیگر از ویژگی‌های الگوی فرضی
انسان اقتصادی از دیدگاه اسلام است؛ «لذت‌پذیری و الم‌گریزی انسان» نیز
باید با توجه به یکی دیگر از مبانی انسان‌شناسی اسلام یعنی «تجرد و بقای
روح» مطرح شود. با ترکیب آموزه‌های مزبور می‌توان انتظار داشت که در گستره
هستی‌شناسی هر نظریه‌پردازی که «مطلق‌گرایی» و «لذت‌پذیری و الم‌گریزی» را
از ویژگی‌های مشترک هر انسانی بداند، در پردازش الگوی انسان اقتصادی باید
«حداکثرسازی بهره‌مند‌ی‌ها یا لذات» را از ویژگی‌های مطرح شده در آن الگو
لحاظ کند؛ البته این ویژگی دارای حالت‌های گوناگون است که با توجه به مبانی
ارزشی اسلامی، ‌یکی از آنان برگزیده و انسان اقتصادی مطلوب معرفی می‌شود …